Na een heerlijk bakje yoghurt met verse aardbeien vertrekken we vroeg naar Canberra. Het is grappig hoe we van zulke simpele maar luxe dingen kunnen genieten. Vannacht was het heel erg koud, zo'n 10 graden schatten we. Bij het info center in Canberra kunnen we ons busje laten staan en kopen we een dagkaartje voor het openbaar vervoer, net zoals in alle andere steden tot nu toe. We pakken de bus naar het centrum en lopen en rondje over de immens grote universiteit. Het is stil hier, ze zullen ook wel lekker vakantie hebben. We willen de bus pakken naar het Australian War Memorial, maar de eerstvolgende bus gaat pas over een half uur. Ook blijkt er een verschillende week en weekeind dienstregeling te zijn waarin lijnen totaal verschillend rijden. We besluiten te gaan wandelen. Best leuk, we lopen door het park en mooie woonwijken, maar wel een beetje warm met zo'n 30 graden. De rode klaprozen namaak bloemetjes staan mooi op de koperen platen bedrukt met duizenden namen van gesneuvelde soldaten, indrukwekkend! De bus terug is moeilijk te vinden, het openbaar vervoer hebben ze hier nog niet goed begrepen. We besluiten terug naar ons busje te gaan om daarmee de stad rond te rijden. We rijden naar het parlementsgebouw waar we de senaatszaal in mogen. Ook pakken we de lift naar het dak, waarvan je in een rechte lijn het War Memorial ziet liggen. We vinden het eenvreemd stad, niet hoofdstad waardig. Het doet een beetje dorps aan door de rustige straten en de slechte dienstregeling. Canberra bestaat ook pas 101 jaar en is ontworpen door een architect omdat Sydney en Melbourne het niet eens konden worden over wie de hoofdstad zou mogen worden. De regering heeft er toen voor gekozen een nieuw stad te bouwen die voor beide even ongunstig lag, tussen de bergen.

We laten Canberra achter ons en rijden naar de Snowy Mountains. We staan die avond bij een heel mooi meer,  lake Jindabyne. Om 5.45 de volgende ochtend gaat de wekker af om een grote tocht naar de hoogste berg van Australië te maken,  Mount Kosciuszko (2228 meter). Het was vannacht 1°C! Als we beginnen met de wandeling is het 6 °C! Lekker weer eens om zo in de kou te lopen! Het is wel een gekke gewaarwording, links van ons komt de zon op en voelen we het zonnetje branden terwijl onze rechter kant ijskoud blijft alsof we op de skipiste staan. De wolken hangen tussen de bergtoppen. Het is hier prachtig! Je kunt zo ver kijken omdat nergens bomen staan. Alles is groen, bloemetjes in mooie frisse kleuren en kabbelde beekjes. We lopen acht km omhoog naar de top. Even zijn we de twee hoogste mensen van Australië als we op de pilaar op de top klimmen!! We besluiten na deze 'Summit Walk' een ronde van 22 km te lopen 'The main range track'. We lopen over bergkammen, langs heuvels en dalen met ijskoude meertjes. We komen zelfs langs  een aantal stukjes sneeuw. Prachtig! Echt genieten. Via de stepping stones steken we de Snowy River over en komen acht uur later weer aan bij onze hippie. We rijden terug naar het meer waar we ons in het meer wassen door emmers water over elkaar heen te gooien. We zeggen tegen elkaar: een nieuw hoogte of diepte punt! Ons douchen in een meer, we hadden van tevoren niet gedacht dat we zo basic uit de voeten zouden kunnen. Tijdens het eten trekken we onze meegebrachte fles wijn uit de Hunter Valley (een wijngaard gebied net boven Sydney) open en proosten op deze mooie dag.  Een van de mooiste tot nu toe!

De dagen erna besluiten we door de Snowy Mountains te toeren. Onder anderen door het hoogste dorp Cabramurra. 's Avonds maken we een kampvuurtje waarop we pizzadeeg met Italiaanse kruiden op een stok boven het vuur tot hele lekkere broodjes bakken.